Annejet werkt als vrijwillig gespreksleider voor UP! Zij vertelt over haar ervaringen tijdens de Week tegen Eenzaamheid.
“Wil je een aantal gesprekken begeleiden in het kader van de Week tegen Eenzaamheid? De thema’s zijn Erbij horen en Vriendschap,” werd mij gevraagd.
”O graag,” antwoordde ik meteen.
En zo reed ik vorige week 900 kilometer kriskras door Nederland. Ik begeleidde gesprekken in Winterswijk, Hoofddorp, Terneuzen en Roosendaal en kwam voldaan thuis. Vol van de gesprekken, bijzondere verhalen, de verschillen en de overeenkomsten. Op de meeste plekken startte ik het gesprek in met het nummer ‘Mag ik dan bij jou’ van Claudia de Breij. Dat was een goede keuze, bijna iedereen kende het nummer en vond het mooi. Het werd door sommigen zelfs zachtjes meegezongen. De tekst gaf heel veel aanknopingspunten voor het gesprek.
Er ontstond veel herkenning tijdens de gesprekken. Ik hoorde uitspraken als ”Je kunt al veertig jaar in Winterswijk wonen, maar er nog steeds niet bij horen” en “Vriendschap kan ook heel vermoeiend zijn”. Er is veel behoefte aan dit soort gesprekken, merkte ik. Ouderen vinden het prettig als een gesprek ergens over gaat.
Het viel mij op dat ouderen het moeilijk vinden om hulp aan hun kinderen te vragen. “Ze hebben het al zo druk,” zeggen ze dan. Of je hoort: “Met mijn zorgen en verdriet val ik mijn kinderen niet lastig.” Het is voor sommigen moeilijk hun kinderen als zelfstandige mensen te zien die echt wel tegen een stootje kunnen.
De oudste deelnemer was 92 jaar oud. “Ik ben sKatrijk,” zei ze stellig.
Ik vond het heel fijn om deze UP!-gesprekken te begeleiden en vond het heerlijk om te merken dat, van Terneuzen tot Winterswijk, iedereen erbij wilde horen.